Toch denken we er de laatste maanden weer meer aan. Manlief werkt 75% van zijn tijd thuis en blijft dat voorlopig ook doen en ik kan in elk geval af en toe thuis werken. Lastig daarbij is dat de 25% dat manlief niet thuis werkt een aaneengesloten week in Duitsland is. Ik moet dus met mijn werkgever zien te regelen dat ik elke maand een hele week thuis kan werken.
We rijden vrijwel elke week wel een keer over de nieuwe A50 van Eindhoven naar de Betuwe en ergens halverwege wordt daar een prachtig gebouw neergezet voor Stichting Hulphond. Telkens als we er langs rijden, kijken we elkaar aan en vragen ons af of ze daar ook gastegezinnen voor puppies zoeken, maar ook of ze in dat geval wel in zee willen gaan met mensen waarvan beide partners full time werken. Een van de voorwaarden die op de site van Hulphond vermeld staan voor gastgezinnen is nl. dat een parttime baan bespreekbaar is, maar dat hebben we dus niet.
We kijken dus ook op sites van asiels naar wat oudere honden, maar voordat we daar werkelijk een draai aangeven, hebben we een familie reunie. Daar blijkt dat een nichtje de architecte is van dat mooie gebouw en we raken uitgebreid met haar in gesprek. Door haar vele gesprekken met diverse mensen bij Stichting Hulphond over de eisen waaraan het gebouw moet voldoen, kan ze ons heel wat vertellen en weet ze ook dat men altijd op zoek is naar gastgezinnen.
We besluiten ons direct na onze vakantie aan te melden. Daarna gebeurt er een tijdje niks...
We besluiten te bellen en daarna gaat het snel. Er komt iemand met ons praten om te kijken of wij beseffen waar we aan beginnen en of we bereid zijn de pup op te voeden op de manier die Hulphond aangeeft. Pupjes opvoeden kost nl. veel tijd en er kan ook wel eens schade in huis ontstaan doordat ze overal op kauwen. Hulphond heeft nog niet eerder gewerkt met mensen met full time banen en hoewel de eerste indruk goed is, dwz dat wij beseffen waar we aan beginnen, wil men dit toch wel even voor de 'ballotage commissie' gooien.
14 dagen later weten we dat we geschikt bevonden zijn en heb ik met mijn manager geregeld dat ik thuis kan werken op momenten dat manlief er niet is. Het goede doel helpt ongetwijfeld mee, maar ook het feit dat mijn manager een 'honden'man is.
Voor er een pupje komt, moeten we nog 2 dagen theorielessen volgen. Dat gebeurt een paar weken later en daarna is het wachten totdat we aan de beurt zijn.
Het wachten duurt lang, zelfs al weten we dat er half februari een nestje is, waar wij mogelijk een pup van krijgen. Als er genoeg hondjes geschikt zijn tenminste.
