Eerste verjaardagsfeestje

Nina mag mee naar haar eerste verjaardag. In eerste instantie werd er aangegeven dat ze niet mee mocht omdat de jarige bang was dat zijn kat ervan overstuur zou raken, maar na een nachtje slapen, vond hij dat het misschien ook wel een goede manier was om zijn kat aan honden te laten wennen.

We moesten wel beloven dat Nina aan de lijn of in haar bench zou blijven.

Eenmaal daar blijkt de kat niet zo interessant, maar het voer (en de poep :-( ) wel. 

De kat blijft op afstand, maar wel op de grond.

Huisbezoek 1, Rustige nacht en eerste bezoekers

Nina weegt op dit moment ruim 6 kilo en eet 140 gram brokjes Royal Canin Maxi junior, verdeeld over 4 maaltijden, per dag. Een deel ervan is ook bedoeld als beloning en wordt in mindering gebracht op de maaltijden.

Afgezien van wat kleine mekkergeluidjes (aldus Nina’s kersverse baasje, want ik heb niets gehoord) en een plasje vannacht heeft Nina lekker geslapen. Manlief heeft wel zijn matras wat dichter naar de bench geschoven. Zo kon hij haar even aanraken als ze zich liet horen.

   

Pup instructrice Karin komt langs en gaat samen met ons de straat op voor Nina's eerste wandelingetje met ons. Zonder lijn! Nina loopt dus los en ze loopt keurig met ons mee. We zijn erg blij dat Karin erbij is, want dit is iets wat we zelf nooit hadden durven uitproberen, ook al werd het bij de theorielessen verteld.

De bedoeling is dat we zo lang mogelijk zonder lijn blijven wandelen, d.w.z. zolang Nina ons belangrijker vindt dan de rest van de wereld. Naarmate ze ouder wordt zal haar wereld ook groter worden en zal ze op onderzoek uitgaan. Daardoor kan ze zichzelf in gevaar brengen en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Maar voorlopig gaat alle aandacht nog naar ons.

Weer thuis besluit Nina al haar brokjes uit te spugen. Ze begint ze ook meteen weer op te eten. Terwijl ik wegspurt om de boel op te ruimen zegt Karin dat het helemaal niet erg is dat ze de uitgespuugde brokjes weer opeet. 'Laat haar maar even haar gang gaan. De brokjes zijn zo mooi voorverteerd en ze zijn misschien nog een beetje groot en hard voor haar.' We moeten er even aan wennen, maar het resultaat is een mooie schone vloer en een tevreden Nina, want die heeft haar buikje weer vol.

We mogen gaan oefenen met ‘Goed zo’, naam en ‘Pipi’. Verder moet ze wennen aan alle geluiden in huis, allerlei aanrakingen en mag ze gedoseerd kennis maken met de wereld om haar heen. Ook moeten we haar leren dat brokjes verdiend moeten worden, dus slechts enkele brokjes in de bak en veel uit de hand voeren als ze gedrag laat zien wat gewenst is. Denk aan buiten plassen, lekker rustig bij je liggen. Om de bench aantrekkelijk te maken, mogen we daar ook af en toe wat brokjes in gooien, die ze dan bij toeval vindt.

Later op de dag komen er nog even vrienden langs met een cadeautje voor Nina. Ze waren erg nieuwsgierig naar ‘ons’ meisje en konden niet langer wachten. Het cadeautje valt in de smaak bij Nina en onze vrienden verbazen zich over de loslopende Nina tijdens het wandelingetje dat we maken.

Thuisgekomen valt Nina als een blok in slaap. Voor ons gevoel in een onmogelijke houding, maar ze slaapt lekker.

Nina komt

Eind januari is het heel onverwacht toch ineens zover. We worden gebeld of we interesse hebben in een pup, kruising Duitse herder/Golden Retriever en als dat zo is, kan die dan al over 2 dagen, op 27 januari, komen? Snel overleg en ja hoor, laat maar komen. Het betekent wel dat ik een halve week later een week alleen zal zijn met de pup. Geen bezwaar, in mijn jeugd hadden we ook honden, waaronder een pup, dus dat red ik wel, denk ik heel optimistisch. En zo halen we 2 dagen later 'onze' pup op.

We worden gastvrij ontvangen bij Stichting Hulphond en naar een ruimte gebracht waar 5 schattige donkere pluizenbolletjes in een ren rondlopen. De fokker en zijn kinderen zijn erbij. De kinderen spelen nog even met de pups voordat ze afscheid moeten nemen.

Kijkend naar die prachtige pups, heb ik al snel een voorkeur voor een van de pups. Later blijkt dat manlief voor dezelfde pup is gevallen.

We hebben geluk, de pup die ons het meeste aanspreekt, wordt ook aan ons overhandigd door een van de kinderen. Nina is haar naam. Wat een schatje en wat een onschuldige oogjes heeft ze nog. En wat heeft ze prachtige watergolfjes op haar oren!
Nina is een kruising tussen Duitse Herder mama en Golden Retriever papa, geboren op 5 december 2009 en een langharig teefje.

Ze krijgt een heel pakket aan spullen mee, van voerton, tot voerbak, van vetbedje tot bench, een speeltje, een jachtlijn en, heel belangrijk, een lapje dat in haar nest heeft gelegen zodat ze de eerste dagen  een bekende geur om zich heen heeft.

Morgen komt de pupinstructrice voor de eerste keer om ons op weg te helpen, maar vandaag en vannacht zullen we ons gezond verstand moeten gebruiken.

Nina gaat op de achterbank in de bench en we horen haar de hele weg naar huis verder niet meer. Thuisgekomen mag Nina even de tuin in. Daar snuffelt ze lekker rond en doet al snel een flinke plas.

Nina blijkt een knuffelkont en laat zich dan ook graag aanhalen

In huis mag ze even kennismaken met haar andere huisgenoot, een Rosella parkiet. En dan is het tijd om het huis te verkennen.

Manlief besluit een matras naar de woonkamer te slepen zodat Nina lekker beneden kan slapen en er toch iemand in de buurt is als ze zich eenzaam voelt vannacht of moet plassen. De tuin is dan veel dichterbij dan wanneer ze op de slaapkamer slaapt. Nina vindt dat erg interessant en probeert hem meteen uit. Helaas voor haar is het de bedoeling dat ze vannacht gewoon in haar bench slaapt.

Ik stuur een mailtje met wat foto's naar familie en vrienden om Nina voor te stellen en vraag ze of ze willen aangeven als Nina niet welkom is bij bepaalde gelegenheden, maar dat ze in principe altijd meekomt als we niets horen. Dat hadden we ook al eerder besproken met iedereen die we zagen, maar het kan geen kwaad om het nog eens aan te geven, dat een bezoek zonder Nina nog steeds mogelijk is. Ook vraag ik  ze of ze willen helpen haar goed op te voeden. Dat betekent vooral dat ze moeten doen alsof Nina niet bestaat als ze bij ons komen of als wij ergens op bezoek gaan. Terwijl ik het schrijf ben ik blij dat wij haar naar hartelust mogen knuffelen. De familie en vrienden zullen het nog lastig krijgen om haar niet te aaien...