Vandaag zijn we met Nina naar de dierenarts geweest
voor haar 2e serie entingen. Die entingen ondergaat ze probleemloos.
Stoere meid.
Bij het eerste onderzoek blijkt ze een fikse
oorontsteking te hebben. We schamen ons diep, want we hebben niets gemerkt. De
dierenarts zegt dat honden hun pijn ook vaak verbergen, waardoor het helemaal
niet zo gek is dat we het niet opgemerkt hebben.
Hij laat ons aan het oor ruiken, zodat we de geur
herkennen als het nog eens voorkomt. Brrrr, wat een stank! Hij raadt ons aan om
Nina’s oren regelmatig, niet aleen op zicht, maar ook op geur te controleren.
Om de ontsteking tegen te gaan, krijgen we een zalf
mee. De dierenarts doet even voor hoe we dat moeten aanbrengen. Punt van de
tube diep in het oor en erop knijpen totdat we de zalf omhoog zien komen.
Het ziet er gemakkelijk uit, maar eenmaal thuis,
valt dat erg tegen. Nina stribbelt flink tegen en we moeten samenwerken om haar
in bedwang te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten