Ze was het ook al gewend want ze heeft al samen met haar moeder Jacky en broertjes en zusjes in de sneeuw rondgelopen voordat ze bij ons kwam.
Omdat Nina nog steeds losloopt, springt ze daar elke keer dat we langslopen zelf in en gaat er vervolgens als een dolleman aan het rennen. Tot groot vermaak van de overburen, die telkens weer voor het raam staan.
Het fototoestel is niet snel genoeg om het tafereel vast te leggen en het duurt dan ook lang voordat er eindelijk een foto is gemaakt waarop Nina zichtbaar is. Op de meeste foto's zie je alleen een sneeuwveldje.
De keerzijde van de kou is dat we nu 's nachts bij -10 graden met blote benen in ochtendjas buiten staan om Nina te laten plassen. Gelukkig laat ze zich al wel horen als ze moet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten